ΑΥΤΗ Η ΓΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ

Αυτή η σκλα­βω­μέ­νη γη,
μαρ­τυ­ρι­κά καθώς τη ζήσα­με
και μάνα τη φιλή­σα­με
στο πρώ­το και στερ­νό της ζωής φιλί,
μικρή, καρ­πε­ρή κι αλύ­τρω­τη
με φιρ­μά­νι στου τσι­φλι­κά τα χέρια,
αυτή η γη είναι δική μας,
το σπι­τι­κό κι η δού­λε­ψή μας.

Μια ολό­κλη­ρη ζωή,
αυτή η άγια και δόλια μάνα γη
στα­λιά ‑στα­λιά μας ρού­φη­ξε
τα νάμα­τα της ψυχής μας
καθώς την προ­σκυ­νού­σα­με
απ’ το πρωί ως το βρά­δυ,
τη δίψα μας στις λάσπες της να σβή­σει,
τη ζητια­νιά της πεί­νας μας να κρύψει.

Αυτή η άπο­νη μάνα γη
που μάτω­νε τα χέρια μας
και έλου­ζε το μέτω­πο με ιδρώ­τα,
μας πρό­δι­δε μας κάρ­φω­νε
φτω­χούς κολ­λή­γες κι άκλη­ρους,
με δικα­σμέ­νη την κάθε μας σοδειά
και τους κόπους μας χεριά-χεριά,
στα φέου­δα και την κλη­ρο­νο­μιά.

Χρό­νους πολ­λούς, γενιές πολ­λές,
όνει­ρα κι ελπί­δες νανου­ρί­ζουν.
Πικρή η θύμη­ση της πεί­νας
σκλη­ρή της φτώ­χειας η ζωή,
μας γίναν δύνα­μη και πίστη ιερή.
Δώστε μας πίσω αυτή τη γη,
να’ ναι δικό μας το ψωμί, δική μας η ζωή,
για­τί αυτή η γη είναι δική μας.

Αυτό­μα­το προ­σχέ­διο by Γεώρ­γιος Αλε­ξαν­δρής is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Based on a work at alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.