ΝΥΧΤΕΣ ΑΛΥΤΡΩΤΕΣ

Είναι οι μέρες μας μικρές κι ασήμαντες
καθώς τις σημα­δεύ­ουν οι απου­σί­ες και οι προσμονές,
οι νύχτες μας μεγά­λες κι αλύτρωτες,
καθώς αντέ­χου­με στις αλή­θειες και τις δοκιμασίες
και τα χρό­νια μας θολά που τα ξοδιάζουμε
με  ανή­μπο­ρες και φιμω­μέ­νες σκέψεις,
που μικραί­νου­με τα πάθη μας
και λιγο­στεύ­ου­με τα όνει­ρά μας
κι ας ξέρου­με πως δε θα γλιτώσουμε
από την απο­ρία και το φόβο,
έτσι στα ρηχά που αράζουμε
και στο λίγο που επι­λέ­ξα­με να αρκεστούμε.

Λέγα­με να ξεφύγουμε
από τις ανα­φο­ρές και τις συνήθειες,
να φέρου­με τ’ αδιέ­ξο­δα σε ηρω­ι­κές προσπελάσεις
και συνει­δη­τά να παρεκκλίνουμε
σε απο­χρω­μα­τι­σμούς και ανταρσίες
να φτά­σου­με στο δρό­μο μας
και στις δικές μας μέρες,
απέ­να­ντι από ανή­συ­χες εποχές
και περισ­σές ευθύνες ,
για­τί η συγκα­τά­θε­ση του νου και η συμφωνία
σε πει­θαρ­χη­μέ­να σχή­μα­τα  και  συμβιβασμούς,
φάντα­ζε πιο επώ­δυ­νη απ’ της ψυχής τη διαμαρτυρία.

Όμως φτω­χύ­να­με κι εμείς στα στερεότυπα,
ιδα­νι­κοί αυτό­χει­ρες στο λόγο και το χρόνο.
Καθρε­φτι­στή­κα­με  μ’ ευγνω­μο­σύ­νη στα ίδια τρόπαια
που λαφυ­ρα­γω­γή­σα­με απ’ τη συνε­τή κοινωνία
κι ακο­λου­θή­σα­με μοιραία
σε ευθεί­ες γραμ­μές και λεωφόρους ,
αυτά που βλέ­πα­με και όχι αυτά που νιώθαμε ,
θαρ­ρώ­ντας πως  κι αν δεν δημιουρ­γή­σου­με κάτι
θα πάρου­με αυτό που μας ανήκει.
Έχουν κι οι νύχτες οι αλύτρωτες,
φόβους κι αρνή­σεις και βαθιές παραιτήσεις,
με βίαιες ομοιό­τη­τες και ταυτίσεις.

ΝΥΧΤΕΣ ΑΛΥΤΡΩΤΕΣ by Γεώρ­γιος Αλε­ξαν­δρής is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 Unported License.
Based on a work at www.alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.