ΣΠΟΥΔΗ ΚΑΙ ΔΙΚΗ

Τα θαύ­μα­τα γίνο­νται στους δρόμους,
εκεί που ανα­σαί­νει η ζωή.
Να τα σηκώ­νουν οι άνθρω­ποι στους ώμους
και να ξαφ­νιά­ζο­νται οι εύθραυ­στοι θεοί.
Πάντα την αιφ­νι­δί­α­ζε η περισυλλογή,
όταν ύπο­πτοι φόβοι της έσκα­βαν την ψυχή.
Μοιά­ζει με κραυ­γή η βιασύνη
και με πλη­ρό­τη­τα η σιωπή.
Ας ήταν να γινό­ταν δικαιοσύνη,
ο χρό­νος, ο χώρος και οι περαστικοί.
Πάντα την σταύ­ρω­νε η τρέ­χου­σα λογική,
καθώς την άφη­νε έκθε­το απολογητή.
Το γέλιο είναι των θεών κληρονομιά,
ένστα­ση των θνη­τών και δημιουργία,
για να είναι το μεγα­λείο τους λευτεριά
σπου­δή και δίκη στην ίδια λειτουργία.
Πάντα σχε­δί­α­ζε σ ́ αυτή τη διαδρομή
ακό­μα μία δέσμευ­ση και νέα ανατροπή.
Να ζεις το από­λυ­το ως αναφορά
μικρό­ψυ­χο φαντά­ζει και συνετό,
για­τί είναι το «πιο πολύ» κάθε φορά,
τόσο από­μα­κρο και τόσο προσωπικό.
Πάντα με δέος ανα­κά­λυ­πτε πως η ζωή
δεν είναι επα­νά­λη­ψη ούτε αντιγραφή.

ΣΠΟΥΔΗ ΚΑΙ ΔΙΚΗ by nik is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 Unported License.
Based on a work at www.alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.