ΕΡΩΤΙΚΗ ΠΑΝΔΑΙΣΙΑ

Ευτύ­χη­σα ν’ ασπα­στώ την καλή μου τη μοί­ρα
στα μάτια σου τα εκφρα­στι­κά και καλο­συ­νά­τα,
στο συνα­πά­ντη­μα με της ψυχής σου το μεγα­λείο,
σμι­λεύ­ο­ντας  με χάρη του  έρω­τα την πλησμονή.

Σε πρό­σμε­να νύμ­φη των και­ρών, άγια και ελε­ού­σα,
τρι­σεύ­γε­νη θεά της παρά­δο­σης και των μύθων,
νεράι­δα σε απο­ζή­τη­σα στην έκστα­ση των πόθων
να βρω απά­γκιο στη ζωή και λάτρε­μα να προλάβω.

Στα σταυ­ρο­δρό­μια της ζωής σε καρ­τε­ρού­σα
αγλάι­σμα ευγε­νι­κών ονεί­ρων και παν­δαι­σία,
μαζί σου σε θεο­βά­δι­στα σοκά­κια να βαδί­σω
και τις πεθυ­μιές μου στις απα­ντο­χές σου να ζήσω.

Ευδό­κη­σαν της αγά­πης και της τύχης οι θεοί,
μελίρ­ρυ­τοι ν’ ανοί­ξουν της καρ­διάς μας οι κρου­νοί,
στ’ αγκά­λια­σμα το σφι­χτό να στέρ­ξουν οι χαρές μας
και τα χεί­λη μας το «σ’ αγα­πώ», γλυ­κά να ψιθυρίσουν.

Λαμπρύ­νο­νται οι μέρες μου στην αρχο­ντιά σου,
ουρα­νό­σταλ­τες και λιό­φω­τες σε πρω­ι­νά μαγε­μέ­να
και οι νύχτες μου φεγ­γα­ρό­λου­στες κι αση­μω­μέ­νες
στης αγρύ­πνιας το λευ­τέ­ρω­μα και τη σκλαβιά.

Ξέχω­ρος μικρός θεός εγώ κι εσύ το ίνδαλ­μά μου,
θεία ευχα­ρι­στία η ζωή και πλέ­ρια ευγνω­μο­νού­σα,
καθώς είναι το αντά­μω­μά μας ολο­κλή­ρω­σης σπον­δή,
θέω­ση και λύτρω­ση στο συνο­μί­λη­μα των ψυχών μας.

Αυτό­μα­το προ­σχέ­διο by Γεώρ­γιος Αλε­ξαν­δρής is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Based on a work at alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.