ΠΟΛΗ

Ράθυ­μη πόλη,
πόλη αλαζονική,
πόσο μικρή και άχρωμη
στους πλα­τιούς και πολύ­βο­ους δρόμους,
πόσο στε­νά­χω­ρη και θλιβερή
στο φτια­σί­δω­μα και την ξιπασιά
της στο­λι­σμέ­νης βιτρίνας.
Ανα­στε­νά­ρισ­σα πόλη,
πόλη αυτάρεσκη
χωρίς ταυ­τό­τη­τα και ψυχή,
γέρ­νεις καλά­μι στο πρωί
την ώρα που ένα αβέ­βαιο χέρι
σε δαχτυ­λο­δεί­χνει κι αμφισβητεί
την πλα­στι­κή σου καθημερινότητα,
την ώρα που φυλακίζεσαι
πίσω απ’ το σίγου­ρο ήχο της κλειδαριάς,
από εικό­νες που τρέχουν,
από φόβους που παραστέκουν
ως υπο­ψία αντίστασης.
Φοβά­μαι πως σου μοιάζω!
Και σφίγ­γε­ται η ψυχή μου
στην απου­σία των ελπίδων
στο κενό των ονείρων
και την άτι­τλη προσδοκία.
Ανέ­ρα­στη πόλη,
πόλη χλωμή,
φοβά­μαι κεί­νες τις ώρες
που όταν προ­σεύ­χο­νται οι κορ­φές των δένδρων
στη σιω­πή του ουρανού
βγαί­νουν σε πλειστηριασμό
άδεια και ξέπνοα κορμιά,
κεί­νες τις ώρες που λόγια κι αισθήσεις
παρα­δί­νο­νται μ’ εκπτώ­σεις κι εκποιήσεις.
Αγύρ­τισ­σα πόλη,
τσιγ­γά­να ανέ­με­λη στη βροχή,
στου στε­νο­σό­κα­κου τη γιορτή
ανα­πνέ­εις ζωή
και τρέ­χω κοντά σου μικρό παιδί.
Σφιγ­μέ­νο το χέρι,
το βλέμ­μα βαθύ,
απ΄ την ίδια γρα­φή κι οι δυο,
στη γη τεντωμένοι.
Ανι­στό­ρη­τη πόλη,
πόλη μαγική!

ΠΟΛΗ by Γεώρ­γιος Αλε­ξαν­δρής is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 Unported License.
Based on a work at www.alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.