Skip to content

ΝΙΟΤΗ

Χόρε­ψε νύμ­φη νιό­τη μου
ξαν­θό του Μάη βλέμ­μα.
Φίλα αγά­πη πρώ­τη μου
την άνοι­ξη και γέλα.

Ντύ­σου στο­λί­σου νιό­τη μου
του Μάη την ομορ­φιά.
Πλέ­ξε στε­φά­νια κόρη μου
στε­φά­νω­σε τα μαλλιά.

Λαλούν αηδό­νια στη χαρά
της νιό­της με το Μάη.
Λου­λού­δια πέμπουν μυρω­διά
η άνοι­ξη να μεθάει.

Χρυ­σά­φι η ανα­το­λή
και γλυ­κα­να­σαι­μιά τ’ αγέ­ρα.
Βαθιά το δει­λι­νό ανα­πνοή,
γλυ­κο­φί­λη­μα στη μέρα.

Ο έρω­τας λιγο­θυ­μιά
ψυχή ανα­στα­τω­μέ­νη.
Νεράι­δα η αστρο­φεγ­γιά
ζωή ονει­ρο­παρ­μέ­νη.
1 – 5‑2020

Creative Commons License
Αυτό­μα­το προ­σχέ­διο by Γεώρ­γιος Αλε­ξαν­δρής is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Based on a work at www.alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.