ΕΡΩΤΑΣ ΣΑΪΤΕΥΤΗΣ

Πέτα­ξες πετα­λού­δα                                                        
σε άνθη ευω­δια­στά,                                                     
που­λά­κι που ετρα­γού­δα                                              
στη φυλ­λω­σιά γλυκά. 

Βασι­λι­κός στη γλά­στρα                                                 
ανθί­ζεις μοσχο­μυ­ρι­στός ,                                             
με αρχο­ντιά και πάστρα,                                             
στα χρώ­μα­τα πλουμιστός. 

Και έγι­να δρο­σού­λα                                                      
στη γλά­στρα σου να ‘ρθώ                                            
στη ρόδι­νη αυγού­λα                                                     
τα λού­λου­δα να φιλώ. 

Κι αντή­χη­σα τρα­γού­δι
με χάρη και  θαυ­μα­σμό,
καθώς σ’ άκου­σα μελισ­σού­δι
να γυρο­φέρ­νεις στον ανθό.

Σε είδα στο παρα­θύ­ρι
να πλέ­κεις τα μαλ­λιά
και μ’ άνα­ψες πορ­φύ­ρι
τον πόθο στην καρδιά.

Στα μάτια σου τ’ αστέ­ρια
με τ’ αση­μό­λα­μπρο το φως,
κομπό­δε­μα στα χέρια,
φεγ­γά­ρι και ουρανός.

Σε άκου­σα αηδό­νι
γλυ­κό­λα­λο στην αυγή,
σε είδα χελι­δό­νι
γορ­γό­φτε­ρο στην αυλή.

Φτε­ρού­γι­σα κι εγώ που­λά­κι
με κελά­η­δη­μα χαρω­πό
από τ’ απέ­να­ντι κλα­ρά­κι
νεραϊ­δό­μορ­φη να  σε δω.

Σε έλου­ζε η αστρο­φεγ­γιά
στο παρα­θύ­ρι το ανοι­χτό
και κέντα­γε την ομορ­φιά
στο πρό­σω­πό σου τ’ αγγελικό.

Στ’ αυγε­ρι­νού το πλα­τύ στρα­τί
νύφη θα σε καρ­τε­ρώ,
να φέξει χρυ­σή η ανα­το­λή
σ’ ένα λιό­κα­λο πρωινό.

Λαχτά­ρα και βαθύς καη­μός
στην αγά­πη να καθρε­φτι­στώ,
γλύ­κα­σμα να ‘ναι ο στε­ναγ­μός
καθώς θα σου πω το σ’ αγαπώ.

Τον έρω­τα τον σαϊ­τευ­τή
θα έχω συντρο­φιά μου,
να σε σαϊ­τέ­ψει  στην ψυχή
να  ‘ρθείς στην αγκα­λιά μου.

Αυτό­μα­το προ­σχέ­διο by Γεώρ­γιος Αλε­ξαν­δρής is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Based on a work at alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.