ΑΠΟΓΝΩΣΗ

Το στό­μα πικρό
και στα σφα­λι­στά τα χείλη,
στέ­γνω­νε ο νους τα λαβω­μέ­να μυστι­κά του
κι αφο­πλι­σμέ­νος απ’ της λογι­κής την αρματωσιά,
έγερ­νε στην από­γνω­σή του.

Τα μάτια  αβέβαια,
να ερευ­νούν στη στρο­φή του δρόμου
θολές εικό­νες κι ανε­πι­θύ­μη­τες εμφανίσεις,
να σταυ­ρώ­νουν βαριές σκιές μ’ αδύ­να­μα φώτα
και να ξορ­κί­ζουν της ψυχής το γονάτισμα.

Έφευ­γε και μάκραινε.
Με σπου­δή το περ­πά­τη­μά της ,
κι έμοια­ζε με σύν­νε­φο κυνη­γη­μέ­νο του βοριά,
που­λί που τρό­μα­ξε κι άφη­σε τη φωλιά,
ανέ­μης γύρι­σμα απ’ τη σιω­πή στη μοναξιά.

Μάκραι­νε και χανόταν.
Σαν άστρο που άργη­σε να φανεί
και δεν πρό­λα­βε να ξενυχτήσει
στης νύχτας το χορό και τη φεγγαροσύνη,
πίσω στα μάγια που έχασε,
μπρο­στά  στο θαύ­μα που δε θα ζήσει.

ΑΠΟΓΝΩΣΗ by Γεώρ­γιος Αλε­ξαν­δρής is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 Unported License.
Based on a work at www.alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.