ΣΤΟΥΣ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΤΟΙΧΟΥΣ

Συναρ­μο­λο­γού­με την καθη­με­ρι­νό­τη­τά μας
στη μονα­ξιά, την από­γνω­ση και την παραί­τη­ση
και συνο­μο­λο­γού­με την κατα­φυ­γή στην εσω­στρέ­φεια,
στο άγχος, την  κατά­θλι­ψη και την ανα­σφά­λεια,
έγκλει­στοι σε τέσ­σε­ρις γυμνούς και σιω­πη­ρούς τοί­χους,
δέσμιοι σε μια προ­σχη­μα­τι­κή και αμφί­θυ­μη επο­χή,
με θέσπι­σμα τη μονα­χι­κό­τη­τα, την πλή­ξη και τη σιωπή.

Τις μέρες μας τις στο­χεύ­ουν κήν­σο­ρες και ταγοί
με ρήσεις φρο­νη­μα­τι­σμού και γνω­στι­κής συγ­χορ­δί­ας,
με προ­τά­σεις απο­δο­χής του κοι­νω­νι­κού συγκε­ρα­σμού,
με ειλημ­μέ­νες απο­φά­σεις, σχε­δια­σμούς και ρήτρες,
να είναι η συμπε­ρι­φο­ρά μας ανα­φο­ρά και πρά­ξη
σε μια κοι­νω­νία υπο­χρε­ώ­σε­ων και καθη­κό­ντων,
χωρίς υπαρ­ξια­κή αγω­νία και βιω­μά­των ανησυχία.

Απο­συ­νά­γω­γοι από τις ομα­δι­κές συγκε­ντρώ­σεις
σε μια κατ’ ορι­σμό και επί­φα­ση ανοι­χτή κοι­νω­νία
κι από­κλη­ροι από τις στε­νές φιλι­κές παρα­στά­σεις,
ιδιω­τεύ­ου­με μάρ­τυ­ρες σε περί­κλει­στα δωμά­τια,
απο­δε­χό­μα­στε κελεύ­σμα­τα, σπου­δές και προ­τρο­πές
για μια περι­με­τρι­κή θεώ­ρη­ση της κανο­νι­κό­τη­τας,
σε μια κοι­νή και επι­φα­νεια­κή δόμη­ση και λειτουργία.

Ανα­λώ­νου­με ενδια­φέ­ρο­ντα και ανά­γκες ευζω­ί­ας
στην ευλο­γία και τον μακα­ρι­σμό της συνή­θειας
και φαλ­κι­δεύ­ου­με επι­νο­ή­σεις και απο­ζη­τή­σεις
στον άκρα­το κατα­να­λω­τι­σμό και τη σπα­τά­λη,
με επί­δει­ξη ευμά­ρειας και κομπορ­ρη­μο­σύ­νης,
με στρε­βλώ­σεις ιδε­ών, συμ­βο­λι­σμών και πρα­κτι­κής
και απο­σιώ­πη­ση του μάταιου της απληστίας.

Αυτο­φυ­λα­κι­στή­κα­με στους τέσ­σε­ρις τους τοί­χους
από­μα­κροι από τον γνω­στό κι αμί­λη­το διπλα­νό μας,
παρα­δο­θή­κα­με στην εικό­να και τους μονο­λό­γους,
επι­δο­θή­κα­με σε φωνα­σκί­ες εκτό­νω­σης και διε­ξό­δου,
ταλα­ντευ­θή­κα­με από τη χει­ρο­νο­μία ως και τη βία,
υψώ­σα­με την πίστη μας στα άκρα της αυθαι­ρε­σί­ας
και απα­γκιά­σα­με τη ζωή μας στους τέσ­σε­ρις τοίχους.

Ευσύ­νο­πτοι  οι και­ροί των οικτιρ­μών και της ορρω­δί­ας
καθέ­κα­στα να προ­λά­βου­με, προ­λή­ψεις να απο­ποι­η­θού­με
με τον στο­χα­σμό ανα­ρώ­τη­μα κι εμπέ­δω­ση την πεί­ρα,
να είναι δημιουρ­γία ο ατο­μι­σμός και ελευ­θε­ρία,
προ­σω­πι­κή ολο­κλή­ρω­ση στην πίστη του συνό­λου
με προ­ο­πτι­κή επί­γνω­σης της μονα­ξιάς και θλί­ψης,
απε­λεύ­θε­ροι κι ευέλ­πι­δες στους τέσ­σε­ρις τους τοί­χους.
                                                               25-12-2024

Αυτό­μα­το προ­σχέ­διο by Γεώρ­γιος Αλε­ξαν­δρής is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Based on a work at alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.