ΥΠΕΡΒΑΣΕΙΣ

Πάρε το στρα­τί, το παρα­πά­νω στενοσόκακο
που βγά­ζει στις γει­το­νιές των άστρων
και βιά­σου να προ­λά­βεις στο ξημέρωμα
βαμ­μέ­νη της νύχτας την άμω­μη σιωπή
κι αλη­θι­νά τα όνει­ρα που τόλμησες
στη σκο­τει­νή πλευ­ρά του φεγγαριού,
στα μυστι­κά κι ανεί­πω­τα των ανθρώπων.

Κι εγώ αυτο­ε­ξό­ρι­στος στη γει­το­νιά των άστεγων,
που λυτρω­τές λυρά­ρη­δες σμι­λεύ­ουν σε σκοπούς
την εύνοια των θεών και των και­ρών το κάλεσμα,
θα φοβά­μαι φως αυγι­νό να σε προφτάσω,
για ν’ αντέ­ξω την ευλο­γία και τ’ ανά­θε­μα της ζωής
που σαν προ­σφο­ρά ψυχής κι επώ­δυ­νη φυγή αφήνεις,
μη μετα­νιώ­σου­με και σε γυρι­σμό κρυφτούμε.

Στό­μα άλι­κο κλει­στό, κραυ­γή και λέξε­ων πανδαισία,
μάτια του κόσμου σύνορα,γαλάζια απεραντοσύνη
και η αιω­νιό­τη­τα μες στα σφιγ­μέ­να χέρια.
Γυμνή κι ολό­κλη­ρη παρα­δώ­σα­με την ψυχή μας,
σ’ από­κρυ­φους βωμούς με τελε­τές και θυσίες
από­λυ­της πλη­ρό­τη­τας κι αιρε­τι­κής αυτογνωσίας,
μη μας μικρύ­νει ο χρό­νος τη χαρά κι η γη τα όριά μας.

ΥΠΕΡΒΑΣΕΙΣ by Γεώρ­γιος Αλε­ξαν­δρής is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 Unported License.
Based on a work at www.alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.