ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΑΠΗ

Λαμπύ­ρι­σε ο ήλιος στ’ ανοι­χτό το παρα­θύ­ρι
κι αντί­φε­ξε διπλή η χαρά στης νιας τα μάτια.
Και σκίρ­τη­σε η καρ­διά της.

Γλυ­κό­λα­λο που­λί κελά­η­δη­σε στο κοντι­νό δεντρί.
Άκου­σε ο νιος  το κάλε­σμα το κρυ­φό και βγή­κε.
Τρε­λά φτε­ρού­γι­σε η πεθυ­μιά του..

Της ελιάς τα φύλ­λα μοι­ρά­στη­καν φιλιά και χάδια.
Παι­χνί­δι­σε ανά­με­σα πολυ­πό­θη­τος καη­μός ο άνε­μος
και γέμι­σαν τα στή­θια τους ανάσες.

Μοσχο­μύ­ρι­σε η γαρι­φα­λιά ντυ­μέ­νη στα γιορ­τι­νά της
άνοι­ξε και η τρια­ντα­φυλ­λιά την κόκ­κι­νη αγκα­λιά της
και πήρε χρώ­μα και άρω­μα η ζωή τους.

Στις ξέφρα­γες αλά­νες έπαι­ζαν και φώνα­ζαν παι­διά.
Τα έβλε­παν για­γιές και μάνες και προ­τρέ­παν γελα­στά,
τρέξ­τε ‚παίξ­τε, στο κυνη­γη­τό όλοι μαζί.

Στην απά­νω γει­το­νιά τρα­γού­δια, γάμοι και χοροί.
Η καλη­μέ­ρα απά­ντη­μα κι ευχή στις ανθό­σπαρ­τες αυλές
και η πόρ­τα του γεί­το­να ανοιχτή.

Στους δρό­μους χει­ρα­ψί­ες σφι­χτές ‚γέλια και μαντά­τα.
Περι­βό­λια οι πλα­τεί­ες με στε­νές φιλί­ες και συντρο­φιές
να έχει άπλα κι απο­κού­μπι η ζωή.

Των αστε­ριών οι λάμ­ψεις και του φεγ­γα­ριού η στρά­τα,
φεγ­γο­βό­λη­μα ψυχής, σπον­δή αγά­πης και λατρεί­ας.
Φωτο­δό­τρα η αγρύ­πνια, ανθρω­πιάς και πίστης. 

Ροδό­στα­μα στα χεί­λη ο λόγος και το βλέμ­μα πλη­σμο­νή.
Στέ­ριω­μα και αρμο­νία των  ονεί­ρων η επό­με­νη ημέ­ρα.
Υπάρ­χει αγά­πη, κεντί­δι, ομορ­φιά και χάρη.

Αυτό­μα­το προ­σχέ­διο by Γεώρ­γιος Αλε­ξαν­δρής is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Based on a work at alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.