Φθινοπώριαζε.
Έστιβε τα σύννεφα ο ουρανός
και μούσκευε η ψυχή στη θλίψη.
Που χώρος τώρα να κρυφτείς!
Φθινοπώριαζε.
Φούσκωνε ο αγέρας την οργή του
και γέμιζε ο νους με πίκρα.
Από ποια σκέψη να πιαστείς!
Φθινοπώριαζε.
Άνοιγαν φτερά στο νότο τα πουλιά
και άδειαζαν καρδιές οι δρόμοι.
Σε ποια γωνιά να ζεσταθείς!
Φθινοπώριαζε.
Έφευγες αμίλητη και μοναχή
και ήταν μοιρολόι η σιωπή.
Τον πόνο πού να τον ειπείς!
Φθινοππώριαζε.
Έφευγες. «Έπρεπε» μου ‘χες πει.
Σαν καράβι κι απόδημο πουλί.
Ποιαν άνοιξη να καρτερείς!
ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΖΕ by Γεώργιος Αλεξανδρής is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 Unported License.
Based on a work at www.alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.
Πρόσφατα σχόλια