Έμοιαζε ποτάμι ο δρόμος,
κι εσύ αγέρωχη περατάρισσα
στο συναγμένο πλήθος,
με πόδια γυμνά,
με ξέπλεκα μαλλιά,
στήθια μισοκρυμμένα
και γερακίσιο να κόβει μάτι.
Κι ως έφτασες στο γύρισμα,
στη γέφυρα καπούλια,
αντρειεύτηκες αψίχολη,
αγριόπετρα να σπιθίζει
κι άφηνες ακόνιστη φωνή
να καλεί και να προστάζει.
Σε λόγιασα καπετάνισσα ,
σε είδα αντρογυναίκα
και θάρρεψα τις μνήμες μου,
τις πεθυμιές τις κάφτρες,
να ξετυλίγονται σχοινί,
νερό ν’ αφρίζει πίσω,
να γίνονται ξοπίσω σου πομπή,
να σε προλάβω να διαβώ
στο όνειρο μαζί σου.
ΠΕΡΑΤΑΡΙΣΣΑ by Γεώργιος Αλεξανδρής is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 Unported License.
Based on a work at www.alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.
Πρόσφατα σχόλια