ΦΤΩΧΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΗ

Αυτός, φτω­χός  γεν­νή­θη­κε φτω­χός και θα πεθά­νει
και μια ζωή ολό­κλη­ρη τη φτώ­χεια του θα βάνει
να ξορ­κί­ζει πιστά κι ανέλ­πι­δα της πεί­νας την κατά­ρα
και να κρα­τά κομπό­δε­μα του πλού­του τη λαχτά­ρα .

Είχε την τύχη ο άμοι­ρος να μην την έχει τύχη
και όμη­ρος ανδρώ­θη­κε στης φτω­χο­λο­γιάς τα τεί­χη.
Στα άγια πλού­τη στέ­κε­ται ‚στη γλύ­κα τους ξεχνιέ­ται
και σαν σκε­φτεί τ’ από­χτη­σε, θυμά­ται και χτυπιέται.

Το φως που βλέ­πει ο τυφλός στο μαύ­ρο του σκο­τά­δι,
ψωμί ζεστό που ονει­ρεύ­ε­ται ο νηστι­κός το βρά­δυ,
αστρά­φτου­νε στη φτώ­χεια του θεό­σταλ­το χρυ­σά­φι
και λαί­μαρ­γο το βλέμ­μα του από­λαυ­ση αντιγράφει!

Φτω­χή ζωή, ζωή πικρή, ζωή πλα­ντα­νε­μέ­νη
τον δίκα­σες πανή­γυ­ρη φτω­χή, χαρά αφο­ρε­σμέ­νη,
η κάθε νύχτα ανα­λα­μπή, και όνει­ρα να υφαί­νει
και με το ξύπνη­μα, κακό του σκόρ­πι­σμα να γένει.

Ζωή γλυ­κιά, ζωή χαράς, ζωή ονει­ρε­μέ­νη,
στο γέλιο σου καθρε­φτί­ζε­ται και άλλο πια δεν του μένει
στις σκορ­πι­σμέ­νες ομορ­φιές ξοπί­σω τους να τρέ­χει
και λάτρε­μα παρή­γο­ρο την απλο­χε­ριά σου να έχει.

Προ­σαρ­μο­γή η φτώ­χεια του κι αναί­δεια η χλι­δή,
μει­δί­α­μα ευπρο­σή­γο­ρο η πάλη του η καθη­με­ρι­νή.
Η μοί­ρα του άδι­κη και σκλη­ρή σε μια πονε­μέ­νη ζήση
όμως με φρό­νη­ση και συνέ­πεια, τη ζωή θ’ αγαπήσει.

Φτω­χή ζωή και όμορ­φη, του μέτρου και της σοφί­ας
με ανοι­χτούς ορί­ζο­ντες ονεί­ρων και προσ­δο­κί­ας
για της ευτυ­χί­ας το  αντι­φώ­νη­μα στο τίμη­μα το βαρύ,
τρό­πος ζωής του θα ‘ναι, η ταπει­νό­τη­τα και η προκοπή.

                                                                 5 – 9‑2024

Αυτό­μα­το προ­σχέ­διο by Γεώρ­γιος Αλε­ξαν­δρής is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Based on a work at alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.