ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ

Τού­τες  οι μέρες της προ­σμο­νής και της προσ­δο­κί­ας,
μέρες του λογι­σμού, της αίσθη­σης και της μαρ­τυ­ρί­ας
να μην είναι κοι­νές, μονό­χρω­μες και δασκα­λε­μέ­νες.
Ο καθέ­νας με τις ανταύ­γειες και τις σκιές των εμπει­ριών του,
με τις απο­χρώ­σεις της πρό­βλε­ψης και της επι­λο­γής,
να στέ­κε­ται πέρα και μακριά από ευχές και παρα­κλή­σεις,
να ακυ­ρώ­νει της επα­νά­λη­ψης χορι­κά και παρα­στά­σεις
και να φυγα­δεύ­ει το αύριο αφτια­σί­δω­το και νιοφερμένο.

Η ανα­γκαιό­τη­τα του καθω­σπρε­πι­σμού και της τάξης,
να μην είναι συμ­βι­βα­σμός, ισο­πέ­δω­ση και εκε­χει­ρία
ούτε απο­ρί­ας γνώ­ρι­σμα, υπό­θε­ση και παρα­σπον­δία
όταν κήν­σο­ρες και ταγοί των συγκυ­ριών και της ευκαι­ρί­ας
υμνο­λο­γούν  ρηχά  συν­θή­μα­τα κι ανα­μα­σούν συστά­σεις
να έχει συνέ­χεια η  δόκι­μη συνο­χή, συνέ­πεια η ομο­λο­γία
και να είναι η ιστο­ρία θέσπι­σμα, δόγ­μα και λει­τουρ­γία
σε μια κοι­νω­νία με αρχές τη δια­δο­χή και τη συνήθεια.

Το δίκιο και η αρε­τή του συνταγ­μέ­νου πλή­θους,
δεν είναι η αδέ­κα­στη υπα­κοή και η ανώ­νυ­μη παρου­σία
παρά το στίγ­μα το προ­σω­πι­κό σε κατά­στι­χα και ρήτρες
για να είναι ο λόγος πρό­τα­ση, άπο­ψη, αντί­στα­ση και ήθος
επώ­νυ­μη ανα­γνώ­ρι­ση, σεβα­σμός και αλλη­λου­χία,
άρνη­ση συνο­δι­κή ο παραλ­λη­λι­σμός και η ακο­λου­θία
κι οι μέρες που βιώ­νου­με ξέχω­ρες στη δημιουρ­γία
μ’ εμπνεύ­σεις και ορά­μα­τα στο χρέ­ος και την ανάγκη.

Αυτό­μα­το προ­σχέ­διο by Γεώρ­γιος Αλε­ξαν­δρής is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Based on a work at alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.