Skip to content

ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ

 

Γύμνω­νε τη νύχτα κι έντυ­νε τη σιωπή.
Έβα­φε τη μονα­ξιά με αισθή­σε­ων αντιφωνήσεις,
και μάθαι­νε των  αστε­ριών  να συλ­λα­βί­ζουν φως.

Τον έρω­τα στά­λα­ζε, και ψιθύ­ρι­ζε στη ζωή,
γυμνή να χορέ­ψει στ’ ουρα­νού το μπαλκόνι,
να έχει  δρό­μους η ψυχή, και η μνή­μη γιορτή. 

Μα εμείς, κατη­φο­ρί­σα­με στις μικρές μας ώρες,
κορ­φο­λο­γή­σα­με απ’ τις αθώ­ες μνήμες
και κινή­σα­με  απαί­δευ­το θρή­νο της ψυχής.

Έσυ­ρε ο νους τις πεθυ­μιές στο φόβο,
μισές πνο­ές μας χάλ­κευαν άδεια στήθια
κι έγι­ναν σπά­ραγ­μα τα εγκώ­μια του λάμπους.

Φτά­σα­με χωρίς προσ­δο­κία στο λυκαυγές
και γεί­ρα­με  σε ασχη­μά­τι­στη ευχή,
για­τί τα χέρια μας δεν έσμι­γαν ψηλά. 

Creative Commons License
ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ by Γεώρ­γιος Αλε­ξαν­δρής is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 Unported License.
Based on a work at www.alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.
Comment Feed

No Responses (yet)



Some HTML is OK

or, reply to this post via trackback.