Στης ροδιάς τον ίσκιο,
ηρεμούσε το νιόφερτο καλοκαίρι
και ο τρελός του γιος,
σκαρφαλωμένος στις μασχαλοδεσιές,
όλο ν’ αναρριχάται στα ψηλά,
όλο να ανιχνεύει κάτω,
βαφότανε στο άλικο
και παιχνιδοσεργιανούσε.
Στης ροδιάς τον ίσκιο,
ημέρευαν δύστροποι θεοί
και φίλιωναν βαρύκαρδοι
κι αψίκοροι θνητοί,
καθώς στα μάτια σου γαλήνευε
της Παναγιάς το βλέμμα
και δυο χελιδόνια ξέφευγαν
πάνω απ’ τα τσίνορά σου.
Στης ροδιάς τον ίσκιο
εσύναξα κι εγώ ,
όλα τα θάρρητά μου,
και γκρέμισα του περβολιού το φράχτη
να μπούνε μέσα τα πουλιά,
τα όνειρα να φυτρώσουν,
να ’ρθει ξοπίσω και η ζωή,
νύμφη με τη μορφή σου.
ΣΤΗΣ ΡΟΔΙΑΣ ΤΟΝ ΙΣΚΙΟ by Γεώργιος Αλεξανδρής is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 Unported License.
Based on a work at www.alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.
Πρόσφατα σχόλια