Η Φιλαρέτη

Κι όσο η νύχτα μάκραινε
και γλύ­και­νε στις μικρές της ώρες,
μακά­ρια, λυτρω­τι­κή, με ασπα­σμούς και αποκαλύψεις,
η Φιλα­ρέ­τη, μού­σα της αρε­τής και της σοφίας
κι ιέρεια της πλη­σμο­νής και της αγρύπνιας,
κεντού­σε στο υφά­δι της βεβαιό­τη­τες κι αλήθειες,
με λόγου σπον­δές και τέχνης λυρισμούς
και σύνα­ζε στην ποδιά της όνει­ρα και προσμονές
με αρχαί­ες ρήτρες και βυζα­ντι­νές τελετές.

Κι όσο το φεγ­γά­ρι ανίχνευε
σε στε­νές γωνιές και σκο­τει­νά σοκάκια,
ανά­στα­τες σιω­πές και βλέμ­μα­τα εκστασιασμένα,
η Φιλα­ρέ­τη, νύμ­φη των άστρων και κόρη της αυγής
και δέσποι­να της γει­το­νι­κής του ουρα­νού αυλής,
έβα­φε περά­σμα­τα μυστι­κά και δρό­μους ορθρινούς,
με ώρι­μη γρα­φή και αίσθη­ση ιχνηλασίας
και δια­κο­νού­σε με πλη­ρό­τη­τα χάρι­τες κι ομορφιές
του στι­χουρ­γού του έρω­τα, του ομολογητή.

Κι όσο οι στο­χα­σμοί βαθαίναν
ως μύχιοι πει­ρα­σμοί και ρωτή­μα­τα λογικής
και γύμνω­ναν τη ζωή από ορι­σμούς ‚μορ­φές και μέτρα,
η Φιλα­ρέ­τη, πνεύ­μα ανοι­χτής παρένθεσης
και λόγος ενσάρ­κω­σης ατα­ξί­δευ­των επιθυμιών,
ξεδί­πλω­νε με ανέ­στιους ερχο­μούς και άδη­λες αποδράσεις
περ­γα­μη­νές πρω­τό­τυ­πες και ευαγ­γέ­λιες αναγνώσεις
για να λυτρώ­νε­ται αχει­ρα­γώ­γη­τη η ψυχή
με πάθη αναλ­λο­τρί­ω­τα κι ανά­δρο­μη καταφυγή.

15−7−18

Η Φιλα­ρέ­τη by Γεώρ­γιος Αλε­ξαν­δρής is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Based on a work at www.alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.