ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΑΣ ΦΙΛΙ

Φτιά­χνουν  παρέ­ες στα στε­νά
και σιγα­νά κρυ­φο­μι­λού­νε
για τη θεϊ­κή σου ομορ­φιά
και όλοι λεν πως σε φιλούνε.

Κι εγώ που τόσο σ’ αγα­πώ
μένω βου­βός μπρο­στά τους,
φοβά­μαι τον κρυ­φό καη­μό
που έχουν στην καρ­διά τους.

Πολ­λοί σ’ αυτή τη γει­το­νιά
τη νύχτα δεν κοι­μού­νται,
βγαί­νουν στους δρό­μους στα στε­νά
για σένα­νε χτυπιούνται.

Κάτω απ΄ το παρά­θυ­ρό σου
σκορ­πί­ζουν κόκ­κι­να  λου­λού­δια,
για το πανώ­ριο πρό­σω­πό σου
χαρί­ζουν όμορ­φα  τραγούδια.

Στέ­κω κι εγώ σε μια γωνιά
με τρέ­μου­λο βαθύ στα στή­θη,
παρη­γο­ριά μου η σκο­τει­νιά
στων ζηλω­τών τα πλήθη.

Παίρ­νω να ρίξω μια πετριά
τον πανι­κό να σκορ­πί­σω
και στο πλα­τύ­σκα­λο κρυ­φή σκιά
να έρθω να σου μιλήσω.

Τρε­λά φτε­ρου­γί­ζει η ψυχή μου,
στη θωριά σου σμι­λεύω πεθυ­μιές ‚
γορ­γός ανα­σα­σμός και η πνοή μου
σε πολυ­πό­θη­τες  σφιχταγκαλιές.

Γέρ­νω στον πόθο μου ορφα­νός
και στα πάθη μου με απα­ντο­χή,
βαθυ­γά­λα­νος να βγεί ο ουρα­νός
και ρόδι­νη να φέξει  η αυγή.

Να έχει κόντε­μα τού­τη η νυχτιά,
το χάρα­μα νωρί­τε­ρα να φτά­σει
και με την τελευ­ταία αστρο­φεγ­γιά
αγά­πης να στή­σου­με γιορτάσι.

Στο παρα­θύ­ρι σου  να  στα­θεί
ο ήλιος λαμπρός μαντα­το­φό­ρος,
να σου δώσει το πρώ­το μας φιλί,
και στ’ απά­ντη­μά σου ελπιδοφόρος.

Αυτό­μα­το προ­σχέ­διο by Γεώρ­γιος Αλε­ξαν­δρής is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Based on a work at alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.