ΕΠΙΒΑΤΗΣ

Μ’ εκστα­τι­κό και επι­τή­δειο βλέμμα
ατέ­νι­ζε μπρο­στά σε κινού­με­νες εικόνες
και με προ­σή­λω­ση κι οξύνοια,
ανα­γνώ­ρι­ζε δαι­δα­λώ­δη σχέ­δια κι αφη­ρη­μέ­να σκίτσα
κι ανί­χνευε της φύσης τελειό­τη­τες και θεϊ­κή σοφία.
Και δεν είδε κεί­νο το παι­δί που χαιρετούσε,
το που­λί που έπι­νε στην ανοι­χτή τη βρύση
ούτε και τη μικρή αυλή στο για­σε­μί πνιγμένη.
Στο βάθος ανα­κά­λυ­πτε διά­στι­κτη γραμμή.
Και το λεω­φο­ρείο έτρεχε.
Ίδρω­νε το χέρι στη χειρολαβή.
Τον ουρα­νό σφι­χτά κρα­τού­σε, τη γη για να μη χάσει.

Με  δόκι­μο συλ­λο­γι­σμό και βίαιες συλλήψεις
εμβά­θυ­νε σε μυστι­κά περά­σμα­τα κι απολήξεις
και με στρα­τευ­μέ­νη την ψυχή,
έβρι­σκε νόη­μα  ζωής στων συμ­βο­λι­σμών τη δίνη,
στη σύγκρου­ση των ιδε­ών και των συνειρ­μών την έπαρση.
Και δεν άκου­γε τον απρο­σποί­η­το λόγο,
των ονεί­ρων τις συνά­ξεις δεν ένιω­θε ως καταφυγή
ούτε πως δεν είχε μόνο ένα πρό­σω­πο η ζωή.
Είχαν τη δική τους ερμη­νεία οι πειρασμοί.
Και έτρε­χε η ζωή.
Στέ­γνω­νε ο νους του στη φυγή.
Του χρό­νου έβρι­σκε ρωγ­μές και όχι της  σιω­πής του.

Και το λεω­φο­ρείο έτρεχε.
Κι ούτε είδε κι άκου­σε εκεί­νον στη στροφή
που φώνα­ξε δεί­χνο­ντάς τον,
«να κι άλλος ένας μόνος του επιβάτης».

ΕΠΙΒΑΤΗΣ by Γεώρ­γιος Αλε­ξαν­δρής is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 Unported License.
Based on a work at www.alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.