Στης νύχτας τ’ αναγνώσματα,
με μια σαγηνευτική νωχέλεια,
λιτανεύει των εποχών το ψίκι,
γητεύει την ομορφιά και τη γηθοσύνη,
σμιλεύει την αλκή του χρόνου
και ψηλαφώντας τις όχθες του,
αυτομολεί αυτάρεσκα στο φλοίσβο του
ν’ ακούει στις μουσκεμένες άριες
να θεραπεύονται ειδύλλια κι εμπνεύσεις.
Πετριές τ’ ονειροπόλημα και πλαταγή η σιωπή,
αφρόσκεποι οι καημοί ‚ίσκιωμα στη στροφή.
Στης ανατολής τις γραφές και δεήσεις,
με μια υπεροπτική ταπεινότητα,
δαψιλεύει της μέρας μακαρισμούς,
αμνηστεύει το δικασμένο χθες,
πομπεύει της ζωής τις μαγγανείες
κι επηρμένος αγνώστων θεών προσκυνητάρης
αυθαιρετεί στον ορισμό του κάλλους
και τυμβωρυχεί σε ιστορίες και μύθους,
αρχή και τέλος της πόλης ν’ αποτελεί.
Πετριές στ’ άβαθα οι ευχές,τ’ ανάθεμα το βουβό
όπως κι η λιοβολή, φως πετριά μες στα νερά του.
Στα γεφυροπεράσματα, ήθος κανονισμένο.
Αδέξιες φωνές,αυθάδεια και ασφαλής βιασύνη,
ώμοι γερτοί προβλέψιμοι,είδωλα στραγγισμένα,
γενιές τ’ αγάλματα και αδειανές υδρίες,
ρήσεις κενές και ασυμπλήρωτη ιστορία,
εξέδρα που λιγοστεύει της κοίτης την απλωσιά,
που μικραίνει τ’ ανάστημα του κόσμου
και βλέπει στο κοντινό το ξάγναντο τη ζωή
να μετριέται λειψή,αιχμάλωτη και σημαδεμένη.
Πετριές τα άδεια βλέμματα,το βήμα το ταχύ
ψυχή μες στην απόγνωση και η μνήμη στην οργή.

ΠΕΤΡΟΒΟΛΩΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΛΗΘΑΙΟ by Γεώργιος Αλεξανδρής is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 Unported License.
Based on a work at www.alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.
Πρόσφατα σχόλια