ΕΝ ΕΠΙΓΝΩΣΕΙ

Στις απρό­σω­πες και χει­ρα­γω­γη­μέ­νες κοινωνίες,
συντε­ταγ­μέ­νες στην αυτα­πά­τη και τον εφησυχασμό,
όταν η αθω­ό­τη­τά τους γίνε­ται πανικός
και η προ­νοη­τι­κό­τη­τα δοξα­σία και ευχή,
περισ­σεύ­ει η αλα­ζο­νεία της ειδημοσύνης
και η υπο­κρι­σία του αλτρουι­σμού της ευθύνης.

Στα χαλ­κεία τους, μέντο­ρες και ταγοί,
σφυ­ρη­λα­τούν με τέχνη και πειθώ
την ιστο­ρία ως νοσταλ­γι­κή πρό­νοια και διδαχή
και σε διά­στα­ση εσχα­το­λο­γι­κής προφητείας,
αυθε­ντι­κά δικά­ζουν και σωτή­ρια υποδεικνύουν
την αυτο­κρι­τι­κή, για το θέσπι­σμα της εποχής
όπου η συναυ­τουρ­γία και η συνενοχή
είναι δικαί­ω­μα, πρα­κτι­κή, ήθος και αξία.

Όμως, ο ιστός των εσπέ­ριων και­ρών έχει  διαρραγεί,
η  αγύρ­τισ­σα  καθη­με­ρι­νό­τη­τα, χωρίς πνεύ­μα και ψυχή,
απο­κα­θη­λώ­νε­ται απ’ το ναρ­κισ­σι­σμό της
και παρα­δί­δε­ται ασυ­νάρ­τη­τη κι ανυπεράσπιστη
στην άβυσ­σο μιας ανυ­πό­φο­ρης αλήθειας,
ευτύ­χη­μα της απει­λής και φόβος της προσδοκίας.

Μου­σεια­κοί κι αλλό­τριοι, πολί­τες σε ομηρία,
που ύψω­ναν ανά­στη­μα μέχρι τις επικλήσεις,
για ν’ αριθ­μούν τις μέρες τους διά­δο­χες και ίδιες
χωρίς τη βάσα­νο του νου, της χίμαι­ρας το άλγος,
εχέ­φρο­νες τώρα  στο­χα­στές, τελούν εν επιγνώσει
πως η ζωή  δεν είναι συμ­βι­βα­σμός κι ευπείθεια,
παρά ομό­θυ­μη ανα­τρο­πή ως και την ουτοπία,
πολι­τι­σμού συνεί­δη­ση προ­ο­πτι­κή και δημιουργία

ΕΝ ΕΠΙΓΝΩΣΕΙ by Γεώρ­γιος Αλε­ξαν­δρής is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 Unported License.
Based on a work at www.alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.