ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ

Βαθιά στα μάτια σου,
από­κρυ­φοι ανοι­χτοί ορίζοντες,
του απροσδόκητου
και του απροσδιόριστου,
ίσα­με κει στα όρια
που η μαγεία,
παίρ­νει μορ­φή κι αγά­πης χρώμα.
Βαθιά στα μάτια σου,
δρό­μοι μακρι­νοί κι απάτητοι
του ήλιου και της γης,
οι δικοί μας δρόμοι,
ίσα­με κει που η ζωή
στα­λά­ζει το αίμα της
και πνέ­ει την ανά­σα της
στο πάθος και την ομορφιά.

Κατάρ­ρευ­ση και συντριβή
όταν ανυ­πό­κρι­τα μ’ ανιχνεύεις
στη διεκ­δί­κη­ση και την προσμονή
κι άδο­λα μου προσφέρεις
το μεγα­λείο της ψυχής σου
στη δίνη του σπαραγμού,
σε θάλασ­σα οδύ­νης και πανικού,
για το ατε­λέ­σφο­ρο της πεθυ­μιάς του νου.
Ανα­σή­κω­μα κι ανασαμός
η φυγή μου στ’ απύθ­με­νά σου μάτια.
Κατα­φυ­γή και κοινωνία.
Θαρ­ρώ πως γνέ­φω του Θεού
τ’ όνει­ρο που τόλμησα
να μη μοι­ρα­στώ μαζί του.

ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ by Γεώρ­γιος Αλε­ξαν­δρής is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 Unported License.
Based on a work at www.alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.