ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΑΘΕΨΑΜΕ

Μπο­ρεί και να λαθέ­ψα­με, εμείς οι θνητοί,
όταν σε στιγ­μές αυτο­γνω­σί­ας και ειλικρίνειας,
με περίσ­σευ­μα πνεύ­μα­τος και ψυχής
απο­φα­σί­σα­με ν’αναγνωρίσουμε στους θεούς
την αξιο­σύ­νη και το δια­φέ­ντε­μα της ζωής
και κρα­τή­σα­με για μας,
την αξιο­πρέ­πεια και τη γενναιοψυχία
ως αρε­τές κι αξί­ες  που ταίριαζαν
στη συνεί­δη­ση και τη μεγα­λο­πρέ­πειά μας.

Μπο­ρεί και να λαθέ­ψα­με, εμείς οι θνητοί,
όταν μετρώ­ντας τις δυνά­μεις του μυαλού
και της καρ­διάς τις αντοχές,
τις βρή­κα­με περισ­σό­τε­ρες απ’ όσες αντέχαμε
κι εκτι­μή­σα­με ως αδι­καιο­λό­γη­τη υπερβολή
κι επι­κίν­δυ­νη την αυτο­πε­ποί­θη­σή μας
που θα μας έφερ­νε σ’ αντι­πα­ρά­θε­ση με τη μικρό­τη­τά μας
και θα μας βύθι­ζε στις εφιαλ­τι­κές ενοχές
και στης κατα­στρο­φής τη δίνη.

Μπο­ρεί και να λαθέ­ψα­με, εμείς οι θνητοί,
όταν απο­φύ­γα­με την πρό­κλη­ση του ενστίκτου
και  φοβη­θή­κα­με στο άγνω­στο να βγούμε,
ν’ ανα­ζη­τή­σου­με τις κατα­βο­λές μας
και να ερμη­νεύ­σου­με την ταύ­τι­σή μας με το θείο
πιό­τε­ρο ως ιδα­νι­κή πληρότητα
και λιγό­τε­ρο ως  ολοκλήρωση,
αφή­νο­ντας τ’ από­μα­κρο μεγα­λείο στους θεούς
και κρα­τώ­ντας για μας  την προ­σι­τή υπέρβαση.

Μπο­ρεί και να λαθέ­ψα­με, εμείς οι θνητοί,
όταν με φει­δώ κι αιδημοσύνη
προ­σα­να­το­λί­ζα­με τη ζωή μας
σε στα­θε­ρές αφε­τη­ρί­ες και βέβαιους τερματισμούς,
αφή­νο­ντας τ’ ακέ­ραιο στους θεούς,
μ’ αναί­δεια κι αφ’ υψη­λού να βλέπουν,
τ’ απρό­βλε­πτο και αυτο­νό­η­το να λυμαίνονται,
κρα­τώ­ντας για μας της προ­σαρ­μο­γής το θάρρος
σ’ έναν αγώ­να με νικη­τές και ηττημένους.

ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΑΘΕΨΑΜΕ by Γεώρ­γιος Αλε­ξαν­δρής is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 Unported License.
Based on a work at www.alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.