ΧΙΟΝΙΑ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ

Μάζε­ψε  χού­φτες τον πυκνό χιο­νιά
και την ψιλή βρο­χή στην αγκα­λιά,
να σβή­σει του ήλιου την τρα­νή φωτιά.

Και στά­θη­κε εμπρός του μαχη­τής
τόσο μακριά, μακριά από τη γης,
με όπλα το χιο­νιά και το νερό βροχής.

Απ’ το μικρό του αλώ­νι, τολ­μη­ρό
σημά­δε­μα στο φως του το λαμπρό,
βολή και σφύ­ριγ­μα από το λιακωτό.

Ξεπέ­ταγ­μα ανά­γκης το θαρ­ρού­σε
τ’ ωρί­μα­σμα της άργη­τας πολιορ­κού­σε,
στους ανέ­σπε­ρους μύθους να τον νικούσε.

Λιώ­νει στα μάτια του ο ήλιος το χιο­νιά,
πέφτει η βρο­χή και πάλι στα μαλ­λιά,
στέ­φα­να αγά­πης μ’ ανί­σκιω­τα φιλιά.

Εσκέ­φτη­κε την πέτρα να την σπά­σει,
σπι­τιού βαθιά θεμέ­λια να χαλά­σει,
του ήλιου τ’ αντι­φέγ­γι­σμα να προφτάσει.

Θάρ­ρε­ψε μονο­ρού­φι την τρέ­χου­σα πηγή
να στε­ρέ­ψει, τα ρυά­κια να μεί­νου­νε πλη­γή,
φλοί­σβος και κελά­ρυ­σμα ποτέ μην ακουστεί.

Γνώ­ρι­σμα η κρυ­φή σπον­δή και τάξη,
άρχου­σα  την ιδιο­τέ­λεια να μεταλ­λά­ξει
κι ακό­λου­θη την προ­κο­πή να υποτάξει.

Γέρ­μα ηλιού η άγνοια και η  αυτα­πά­τη,
η νύχτα καλω­σό­ρι­σμα στο μυθι­κό παλά­τι
με ξέσκε­πη κι ανέ­φε­λη τη σκέ­ψη αμανάτι.

Βιγλά­το­ρας των πόθων ο ήλιος να στα­θεί,
στα νέφη να βιγλί­σει πάθη και υπερ­βο­λή,
στο λιό­κα­μα να προ­λά­βει, αρχέ­γο­νη πομπή.

                                              10 – 7‑2024

Αυτό­μα­το προ­σχέ­διο by Γεώρ­γιος Αλε­ξαν­δρής is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Based on a work at alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.