ΤΟ ΑΝΤΑΜΩΜΑ

Για το προ­σω­πι­κό τ’ αντά­μω­μα σαν ξεκι­νή­σεις
στη στρά­τα της ζωής που τη θέλεις πλα­τιά και μακρι­νή,
κρυ­φό και γλυ­κό ξαπό­στα­μα ποτέ μην πεθυ­μή­σεις
στ’  ακρό­δεν­δρου τον ίσκιο  και την νεροπηγή.

Στα  μάτια σου,  κατά­μα­τα ν’ αφή­σεις να γέρ­νει
η λαύ­ρα του ήλιου και τ’ άπει­ρο τ’ ουρα­νού
και στα στε­γνά σου χεί­λη η δίψα να  σου φέρ­νει
καθά­ρια κι άγια νάμα­τα της ψυχής και του μυαλού.

Οι πόθοι σου  αδέ­σπο­τα φαντά­σμα­τα να μη γίνουν,
τα όνει­ρα να μην σε ακο­λου­θούν  εξό­ρι­στα και γυμνά
και οι σκέ­ψεις σου κοντό­θω­ρες  να μη μεί­νουν
σε  μέρες και νύχτες που μέτρη­σες απανωτά.

Στο διά­βα ταπει­νές στιγ­μές μη νοσταλ­γή­σεις,
το κάθε σου πρώ­το βήμα να το θαρ­ρείς στερ­νό
και φίλη­μα χαι­ρε­τι­σμού σε μνή­μες μην ποθή­σεις,
το βέβαιο αγκα­λιά­σεις και χάσεις τον πειρασμό.

Για της γνώ­σης τον παι­δε­μό στη μύη­ση  σαν ξεκι­νή­σεις
στην  από­κλη­ρη κι ασύμ­με­τρη συνο­δεία της ζωής,
το τέλος της ως δίδαγ­μα να μην απο­ζη­τή­σεις
και μ’ απο­φθέγ­μα­τα αδό­κι­μος κρι­τής  να μη φανείς.

Στα διλήμ­μα­τα  του λογι­σμού  και τις φοβί­ες  μη στα­θείς,
στου ξορ­κι­σμού το θόλω­μα μη σε γητέ­ψει ο νους σου
και για αρνή­σεις κι επι­στρό­φια να μην ανα­ρω­τη­θείς.
Απέ­να­ντι θα στέ­κε­σαι εσύ, ορκι­στής του εαυ­τού σου.

Αυτό­μα­το προ­σχέ­διο by Γεώρ­γιος Αλε­ξαν­δρής is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Based on a work at alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.