ΣΤΗΝ ΚΛΕΙΣΤΗ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ

Έκλει­σα διστα­κτι­κά πίσω μου την πόρτα
με έντο­νη την αίσθη­ση της απου­σί­ας σου.
Ήταν η πρώ­τη φορά που ένιωθα
να μην τρυ­πώ­νεις πρώ­τη, να μη μ’ ακολουθείς
κι η μονα­ξιά  να καρ­τε­ρεί και ν’ απειλεί
τη μέρα μου ν’ αδειά­σει, τη νύχτα να ερημώσει.

Βγή­κα και σ’ ανα­ζή­τη­σα στις σκιές της νύχτας,
στις σιω­πές και τα ψιθυ­ρί­σμα­τα των περαστικών,
στους δρό­μους που γει­τό­νευαν  κι ακού­γο­νταν παιδιά,
εκεί που μ’ απο­ρία  σήκω­ναν τους ώμους,
ακό­μα κι εκεί που φώτα χλώμιαζαν
και δίνο­νταν και σφίγ­γο­νταν τα χέρια κι οι ψυχές.

Σε βρή­κα καθι­σμέ­νη στο πρώ­το το σκαλί,
στο στή­θος σου να ζεσταί­νεις αφτέ­ρου­γη λαχτάρα,
και στις χού­φτες σου  να διπλώ­νεις όνει­ρα μικρά,
ίσα με κεί­να τα θαύ­μα­τα τα μεγάλα
που προ­λά­βαι­να στα μάτια σου να ζω,
όταν στο βλέμ­μα σου η ζωή γινό­ταν προσευχή.

Στοι­βά­ξα­με ανα­μνή­σεις από γιορ­τές και μυήσεις
και λυτρω­θή­κα­με στης ανά­γκης τη σοφία.
Στην κλει­στή την πόρ­τα, της ψυχής η δοκιμασία,
έγι­νε  αντο­χή και ισορροπία,
υπό­σχε­ση, της ζωής μας την αρμονία
στην πλη­σμο­νή του ελά­χι­στου να δούμε.

ΣΤΗΝ ΚΛΕΙΣΤΗ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ by Γεώρ­γιος Αλε­ξαν­δρής is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 Unported License.
Based on a work at www.alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.