Skip to content

ΜΑΡΙΑΝΘΗ

 

Μύρι­ζες άνθη.
Μοσχο­βο­λού­σες άνοι­ξη. Και νιότη.
Έλα­μπες φως.
Ανα­το­λί­της ήλιος .Και Θεός.
Κίναε στα μάτια σου η ζωή,
κι έφτα­νε ως το χαμό­γε­λό σου.

Κάλε­σμα ψυχής.
Τρε­μά­με­να χέρια. Βέβαια.
Φλο­γι­σμέ­να πρό­σω­πα. Ικεσία.
Και συμ­πτύ­ξα­με την αιωνιότητα
σε μια άχρο­νη στιγμή
μ’ ένα ανε­πι­τή­δευ­το φιλί.

Ήσουν φωτιά. Κι αγέρι.
Δρα­πέ­τευ­ες στον καιρό.
Πνεύ­μα. Αλα­ζο­νι­κό αερικό.
Δίχως αρχή και τέλος.
Σημά­δι της φυγής και της σιωπής,
κόρη και ταί­ρι της επιστροφής.

Έφευ­γες σαν παιδί.
Δρα­σκέ­λι­ζες στον παρά­δει­σο. Και στη ζωή.
Την προλάβαινες.
Κι έτρε­χα το κατό­πι σου,
να  ’μολο­γή­σω της χαράς
στη γη για να χωρέσω.

Creative Commons License
ΜΑΡΙΑΝΘΗ by Γεώρ­γιος Αλε­ξαν­δρής is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 Unported License.
Based on a work at www.alexandris23.net.
Permissions beyond the scope of this license may be available at https://alexandris23.net.
Comment Feed

No Responses (yet)



Some HTML is OK

or, reply to this post via trackback.